Yalnızlığın Sessiz Öğretmeni Hikmet

Her insanın hayatında bir sessizlik vardır; konuşmasa da çok şey anlatan, görünmese de iz bırakan bir sessizlik…
Hikmet’in sessizliği de böyleydi.
Mahallenin sonunda, incir ağacının gölgesine sığınmış küçük bir evde yaşayan Hikmet Öğretmen, dışarıdan bakıldığında sakin, içine kapanık, kimseye karışmayan bir kadın olarak bilinirdi. Ancak onu gerçekten tanıyanlar için, sessizliği bir duvar değil; bir kapıydı.
Kırılmış bir çocukluğun, görülmemiş bir gençliğin ve yıllarca kimseye anlatılamamış acıların kapısı…
Bu roman, yalnızlıkla büyümüş bir öğretmenin, sessizliğini bir sığınak olmaktan çıkarıp bir şefkat okuluna dönüştürmesinin hikâyesidir.
Hikmet’in öğrencileriyle kurduğu bağ, onların küçük dünyalarına kattığı ışık, her bir çocuğu kalbinin kırık yerleriyle sarışı, okura şu gerçeği hissettirir:
Bazen en büyük iyileşmeler, söylenmeyen cümlelerde gizlidir.
Çocukluk travmalarının izlerini, gençlik yıllarının görünmezliğini ve bir ömrün sessizliğini taşıyan Hikmet; bir öğretmen olmanın ötesine geçer. Sadece ders anlatmaz, kalpleri duyar; sadece dinlemez, ruhları sarar. Kendi karanlığından çıkardığı ışığı çocuklara uzatır ve onların gülüşlerinde kendi yaralarını iyileştirir.
Bu kitap;
bir öğretmenin iç dünyasına,
yalnızlığın dönüştürücü gücüne,
bir çocuğun masum dokunuşunun yetişkin bir kalbi nasıl iyileştirdiğine tanık olmak isteyen herkes içindir.
Yalnızlık bazen bir yük değildir;
Bazen insanı yeni bir hayata hazırlayan sessiz bir öğretmendir.
Hikmet’in hikâyesi, okuyanın ruhuna sessizce dokunacak ve uzun süre yankısını bırakacak bir anlatı olarak sizi bekliyor.