Anarşizm Üzerine Yazılar – I, temelde anarşizmin tarihsel, siyasal ve ahlaki çerçevesini iki farklı ama birbirini tamamlayan düzlemde ortaya koyan bir derlemedir. İlk bölümde yer alan Andrea Costa’nın 1877 tarihli Enternasyonal’den G. Nicotera’ya Açık Mektup’u, anarşizmi devlet, parlamento ve hukuk düzeni karşısında konumlandıran sert bir polemik metni olarak işlev görür. Burada anarşizm, gizli örgütlenmelere ya da dar komplolara indirgenmez; aksine, kitlelerin açık biçimde örgütlenmesine dayanan, mülkiyetin, sınıf ayrıcalıklarının ve siyasal iktidarın reddi üzerinden tanımlanan bir toplumsal dönüşüm fikri olarak sunulur. Devletin özgürlük ve düzen söylemiyle baskıyı nasıl birlikte yürüttüğü, hukukun fiilen ayrıcalıklı sınıfların çıkarını koruduğu ve proletaryanın sistematik biçimde siyasal alanın dışına itildiği vurgulanır; böylece anarşizmin yalnızca siyasal değil, aynı zamanda etik bir itiraz olduğu gösterilir.
Cildin ikinci ana hattını oluşturan Luigi Fabbri’ye ait Önleyici Karşı-Devrim metni ise faşizmin yükselişini anarşist bir tarihsel analizle ele alır. Faşizm burada, rastlantısal bir sapma ya da geçici bir taşkınlık olarak değil, savaşın, kapitalist krizin ve devlet şiddetinin sürekliliği içinde ortaya çıkan örgütlü bir karşı-devrim biçimi olarak yorumlanır. Fabbri, resmî devlet aygıtı ile yasadışı şiddet pratikleri arasındaki geçirgenliği, faşizmin tarihsel köklerini ve benzer örneklerini göstererek açımlar. Bu analiz, baskının özgürlük hareketlerini ortadan kaldırmak yerine çoğu zaman onları güçlendirdiği tezine dayanır. Sonuçta ilk cilt, anarşizmi tarihî bir mücadele geleneği ve modern otoriterlik biçimlerine karşı hâlâ geçerliliğini koruyan ideolojik bir konum olarak ele alır.
Anarşizm Üzerine Yazılar – I, temelde anarşizmin tarihsel, siyasal ve ahlaki çerçevesini iki farklı ama birbirini tamamlayan düzlemde ortaya koyan bir derlemedir. İlk bölümde yer alan Andrea Costa’nın 1877 tarihli Enternasyonal’den G. Nicotera’ya Açık Mektup’u, anarşizmi devlet, parlamento ve hukuk düzeni karşısında konumlandıran sert bir polemik metni olarak işlev görür. Burada anarşizm, gizli örgütlenmelere ya da dar komplolara indirgenmez; aksine, kitlelerin açık biçimde örgütlenmesine dayanan, mülkiyetin, sınıf ayrıcalıklarının ve siyasal iktidarın reddi üzerinden tanımlanan bir toplumsal dönüşüm fikri olarak sunulur. Devletin özgürlük ve düzen söylemiyle baskıyı nasıl birlikte yürüttüğü, hukukun fiilen ayrıcalıklı sınıfların çıkarını koruduğu ve proletaryanın sistematik biçimde siyasal alanın dışına itildiği vurgulanır; böylece anarşizmin yalnızca siyasal değil, aynı zamanda etik bir itiraz olduğu gösterilir.
Cildin ikinci ana hattını oluşturan Luigi Fabbri’ye ait Önleyici Karşı-Devrim metni ise faşizmin yükselişini anarşist bir tarihsel analizle ele alır. Faşizm burada, rastlantısal bir sapma ya da geçici bir taşkınlık olarak değil, savaşın, kapitalist krizin ve devlet şiddetinin sürekliliği içinde ortaya çıkan örgütlü bir karşı-devrim biçimi olarak yorumlanır. Fabbri, resmî devlet aygıtı ile yasadışı şiddet pratikleri arasındaki geçirgenliği, faşizmin tarihsel köklerini ve benzer örneklerini göstererek açımlar. Bu analiz, baskının özgürlük hareketlerini ortadan kaldırmak yerine çoğu zaman onları güçlendirdiği tezine dayanır. Sonuçta ilk cilt, anarşizmi tarihî bir mücadele geleneği ve modern otoriterlik biçimlerine karşı hâlâ geçerliliğini koruyan ideolojik bir konum olarak ele alır.
| Taksit Sayısı | Taksit tutarı | Genel Toplam |
|---|---|---|
| Tek Çekim | 266,00 | 266,00 |
| 2 | 142,31 | 284,62 |
| 3 | 96,65 | 289,94 |
| 6 | 50,98 | 305,90 |
| 9 | 35,47 | 319,20 |
| 12 | 27,93 | 335,16 |