Yeniden Doğuş

YENİDEN DOĞUŞ
İsmail Seven
Duru, altı yaşında bir çocuk…
Elinde kalp atışı olan bir tohum…
Unutulmuş bir köyün küllenmiş kaderini değiştirecek küçük bir ışık…
“Yeniden Doğuş”, eski inançların, kaybolmuş efsanelerin ve insanın içindeki karanlıkla yüzleşmesinin şiirsel bir anlatımıdır.
İsmail Seven, Ar Ağacı’nın kadim ruhunu, doğanın sesini, insanın içsel dönüşümünü ve sevginin iyileştirici gücünü bir masal inceliğiyle bir araya getiriyor.
Köyde çürüme başlamıştır; güven kaybolmuş, sevgi zayıflamış, insanlar kendi köklerinden uzaklaşmıştır.
Ta ki Duru, ormandan gelen o eski fısıltıyı duyana kadar:
“Gel. Tohum bende. Kökler sende.”
Bu sesle başlayan yolculuk, küçük bir çocuğun yürüyüşünden çok daha fazlasıdır.
Duru; korkularıyla, gölgeleriyle ve köyü kirleten karanlıkla yüzleşmek zorundadır.
Karşısına çıkan Hazar ise yalnızca bir düşman değil; unutulmanın ve yozlaşmanın vücut bulmuş hâlidir.
Dağın kalbine doğru yapılan bu yol, bir kızın büyüme hikâyesi olduğu kadar, bir toplumun yeniden hatırlayış hikâyesidir.
Kayıp değerlerin, kırılmış bağların ve sönen kalplerin yeniden filizlenme hikâyesi…
Duru’nun yanında beyaz bir geyik vardır — Rüya.
Onun sorusu tüm hikâyenin özünü fısıldar:
“Karanlık olmasaydı, ışığı nasıl bulacaktık?”
Bu roman, her okuyucunun içinde saklı duran “tohuma” seslenen bir çağrıdır.
Toprağa yeniden dokunmak, kökleri hatırlamak ve ışığı yeniden uyandırmak için…
“Yeniden Doğuş”, kalbe düşen bir tohumun, tüm bir dünyayı değiştirebileceğini hatırlatan büyülü bir yolculuktur.
Kapanan kapıları açan, unutulmuş sesleri uyandıran, kaybolmuş değerleri yeniden bulduran bir eser…
Okurken hem sarsacak hem de umut verecek.
Çünkü bazen bir milletin yeniden doğuşu,
tek bir çocuğun kalbine düşen küçücük bir ışıkla başlar