Yaralı Hafıza_{Kayıpları ve Kıyımları Hatırlamak}

“Oğlumun mahallede oynadığı, birlikte koştuğu çocuklara rastlıyorumbazen. (…) Berkin'i de böyle hayal etmek istiyorum, edemiyorumBüyüdüğünde yüzünün alacağı şekli gözümde canlandıramıyorumHayalimde bile büyümüyor. Çocuk olarak kaldı o. (…) Oğlumöldürülmeseydi, bugün nasıl bir hayatımız olurdu merak ediyorum ve bunuhiç bilemeyeceğim. Geleceği kaybettim.”

Gökçer Tahincioğlu'nun derlediği Yaralı Hafıza, yakın tarihteki katliamların,cinayetlerin, kayıpların hafızadaki izini sürüyor. O hafızanın, adalet talebininbir kaynağı olması gerektiğini gösteriyor bize.

Mehtap Ceyran, Gezi protestolarında 15 yaşında öldürülen Berkin Elvan'ınannesini ziyaretini; Pınar Öğünç, Muş'un Vartinis köyünde anne babasıve yedi kardeşi eve hapsedilerek yakılmış Aysel Öğüt'le konuşmalarını;Sevilay Çelenk, Silopi'de 6 ve 7 yaşında öldürülen iki çocuğun babasıylamektuplaşmalarında konuştuklarını ve konuşamadıklarını; Özlem Akcan,Liceli Şiyar Kaymaz'ın sağ kurtulduğu katliamla ilgili adalet mücadelesini;Sibel Oral, 2006'da Diyarbakır'da gaz fişeğiyle vurularak yaşamını kaybedeniki çocuğun ailesiyle buluşmalarını; Mehveş Evin, Dargeçit'te “kaybedilen”yakınlarının önce haberini, sonra mezarlarını ve adaleti arayan aileleri; HanifeKardelen Işık, 12 Eylül davasını; Pelin Buzluk, Hrant Dink'in katledilmesininhafızadaki izini anlatıyor. Ve unutmamanın-unutturmamanın ahlâkınıkuruyorlar, anlatırken.