Uzayın Çocukları 1: Rüyalar Vadisi

Yaşam bir ütopyadır ve özgürlüğün serpileceği tek mümkün gerçek, düşsel olandır. Kelimeler, sokaktaki kalabalıklardan daha az gerçek değillerdir. Düşsel bir imge, yaşama karşı dönen dünyanın bu halinden daha az somut değildir. Şeylerin gerçeklik değeri ve bu gerçeklik değerinin anlamı bağlamsaldır. Her anlam gibi düşsel gerçek de kendi biçimini salgılar; çünkü anlam ilişkiseldir ve sürece yayılır. Bu yüzden yaşam, bir sürecin salgıladığı duygular olarak da imgelenebilir.

Bilmek, yapmak ve olmak arasındaki diyalektik ilişki, edebiyatta kendi mecrasını salgılar. Edebiyat, bu oluşa, tamamlanmamışlığa, yaşanabilir olanın olmamışlığına bir hakikat payesi vermektir. Edebiyat, gök kubbenin tüm kapılarını ve pencerelerini, yaşamın kıymetli sandığını, imkansızın eşiğini, var olmanın utancını ve olmayanların serzenişini, boşluğu ve eksiği, tüm fazlalığıyla dile taşımaktır. sonsuzun belirdiği anlara dil veren ve dilin sonsuza sarktığı anları biçimleyen bir edim olarak da düşünübiliriz edebiyatı.

Rüyalar Vadisi okuyucuya sunduğu imgelerle mekan, zaman, biçim ve anlamca bu türden bir evren ve varoluş tarzı inşa ediyor. Rüyalar Vadisi, Kudret Alkan'ın altı kitaptan oluşacak olan Uzayın Çocukları adlı Fantastik Macera türündeki dizisinin ilk kitabıdır. Büyük Usta Sagun, Uzay Kafa lakaplı Emre ve arkadaşlarından oluşan Uzayın Çocukları'na inanmış ve yaşamın savunulması için tüm umudunu onların varlığına bağlamıştı. Ona göre, varoluşun yaşamı tehdit eden güçlerine karşı mücadelede gereken her şey, bu çocukların ruhunda saklıydı. Usta Sagun'un kötücül karşıtı olan Usta Cano ise ölümcül güçleri yönetiyordu. Varoluşun bu iki yüzü, Janus Başı gibi bir varlık tarzı oluşturuyordu. Bu çatışmanın estetiğinde vuku bulan hakikat, sadatak ve olay; yeni öznellikler ve yeni varoluş kipleri peydahlıyordu. Bu savaşı kazanmanın tek yolu Varoluş Kılıcı'na sahip olmaktan geçiyordu.

-Suat Hayri Küçük