Uşaklı Ramazan Çavuş

Birbirini takip eden beş neslin hayatlarından kesitler. En büyük dede Kara Ömer Osmanlının son zamanında Uşak'ın bir köyünde Anadolu insanının çoğu gibi mütevazı bir köylü olarak yaşamıştır. Zamanının iktisadi ve sosyal zorluklarına göğsünü germiştir.

Oğlu Ramazan Seferberlik zamanında daha bıyıkları bile iyice terlemeden askere alınmış, Yemen'e gönderilmiştir. Çavuşoğlu görülmüş Uşaklı Ramazan Çavuş adını almıştır. Başından romanlara sığmayacak hadiseler geçmiştir.

Onun oğlu öksüz Kerem baba ocağından atılmış, İzmirli bir ailenin yanında evlatlık olarak büyümüştür. Sonra baba yurduna dönmüştür.

Onun oğlu Şerif Uşak'ta bir esnaf olarak hayatını sürdürmüştür.

Onun oğluna Yemen'e gidip dönmeyen büyük dede Ramazan'ın adı verilmiştir. Ancak günümüz dünyasının süfliyatına kapılmıştır Ramazan. Yemen'e gidip dönmeyen dedenin yaşadığı toplum şartları ve ruh yapısıyla torun Ramazan'ın gittiği Amerikanın toplum şartları ve ruh yapısı mukayese edilemeyecek kadar farklıdır, hatta terstir.

Ancak dedenin ruhu ve ruhaniyeti bir bora gibi esecek ve torununu sarmış olan süfliyatı savurup atacaktır.

Romanın ruhunda aşk ve isyan duyguları yer almaktadır.