Uçurtmanın İpi

Matarasından birkaç yudum su içtikten sonra gölgeye uzandı. Kâseyi göğsünün üzerine koydu.
Bu tabakada çıkan ev gereçlerinin çoğu M.Ö. 3500’leri işaret ediyor. Muhtemelen bu da öyle
yaşlı. Ayırdına varamadığı zamanın oyunlarından biri işte. Sanki o nesneyi birisi, kendisi tarafından bulunsun diye daha az önce oraya yerleştirmiş. İçinde olduğu gerçekliğe yabancılaşıyor böyle anlarda. Bedenine dar gelen ruhu neyle hemhal olduğunu bilsin diye, bazen kırık dökük parçacıkları bazen de böyle tek parça hâlinde ele geçirdiği buluntuları bir süre göğsünde dinlendiriyor. Emame Akman Harmancı, ilk kitabı Uçurtmanın İpi ile insan ilişkilerinin zaman ve mekâna bağlı değişimlerine, duyguların çoklu yapısına dair bir izlek sunuyor. Geçmişin ve geleceğin; düzen kurmanın ve yıkmanın iç içe geçtiği öykülerden oluşuyor Uçurtmanın İpi.