Türkistan Geceleri

Türkistan Geceleri adlı kitap bir romandan çok Türkistan'ın gerçek
öyküsüdür.

1931-1951 yılları arasında, Türkistan'da başlayan ve
dinmeyen bir direnişin tarih sayfalarında saklanan öyküsüdür. Roman,
kitabın yazarı Necip el-Kiylani'nin Mekke'de Mustafa Murat Hazret'le
karşılaşmasıyla başlıyor. M. Murat Hazret Türkistan'ın canlı bir
tarihi olacak kadar yaşlıdır. Kendini Türkistan gerçeğini, acılarını
anlatmaya adamıştır.

Bir yandan Ruslar Batı Türkistan'a saldırıyorlar, diğer yandan
Çinliler... Tabii sadece savaş değil onların yaptıkları. Halkı asimile
etmeye çalışıyorlar.

Romanda Hoca Niyaz ve Osman Batur hem manevi şahsiyetleri hem de
gönüllü savaşçılara önderlik etmesi açısından kahraman birer komutan
olarak anlatılmış.

Romanın sonunda yığınla düşmana dayanamayıp Keşmir'e kaçmaya karar
veriyorlar. Tabii çok azı oraya ulaşabiliyor. M. Murat Hazret
bunlardan biri ama direnişin bitmediğini biliyor o: "Yenildik
Necmetülleyl, yenildik. Ama kaybetmedik. Ben varsam, sen varsan ve
Hoca Niyazlar büyüyorsa gecenin karanlık örtüsü kıpırdıyor demektir."

Roman gerçekleri yüzümüze buz gibi çarpıp bir titreme getiriyor
ruhumuza. Okuyalım bu romanı,çünkü en sağır kaldığımız acılı
diyarlarımızdan birisinde yaşananlardır anlatılanlar. Zulme boyun
eğmesini bilmeyen Müslüman bir halkın, haksızlığa karşın isyan
etmekten bıkmayan, yalnızlığa terk edilmiş ama onurlu bir Müslüman
halkın romanı.

Karanlık dolusu mutsuzluğun ortasında yeniden doğmuş gibiydim. Kimsenin Çin sürülerini hesaba kattığı yoktu. Hayret vericiydi yürüyüş. Zafer de, hezimet de Allah'ın bileceği bir işti. En önemlisi, ölümün alelâlede, dikkate değmez bir görünümde oluşuydu. Çobanlar savaş şarkılarını söyleye söyleye dağlardan akın etmeye başladılar. Çiftçiler, eskimiş elbiseleri sırtlarında, silâhları ellerinde tehliller, tekbirler getirerek diğer mücahidlere katıldılar. Yolları, insanlarla meydanına dönmüş gördüm.