Teslimiyetten Güvene: Kur'an'ın Toplum İnşası

Modern düşünce, bilimsel bilgi ve teknolojik gelişmelerin rehberliğinde dinin yerine geçebilecek bir toplumsal sistem kurabileceğini varsaymıştır. Ancak bu sistemler, aşkın bir varlığa inanç temeline dayanmadıklarında sürdürülebilirlikten yoksun kalmış; güven, sorumluluk ve adalet gibi değerleri yalnızca insan iradesine bırakmanın sınırlarıyla karşılaşmıştır. Kur’an’ın sunduğu düzenin farkı, bu değerleri yalnızca aklî gerekçelerle değil; aynı zamanda “bilen ve adaletli bir yaratıcı” tarafından bildirildiğine duyulan güvenle temellendirmesidir. Bu güven, bireyin davranışlarını sadece dünyevi karşılıklara göre değil, daha yüce bir anlam ve hesap verme bilinciyle şekillendirmesini sağlar. Allah’a duyulan bu iman, insanın maksimum kâr, sınırsız özgürlük ve kişisel çıkar arayışı gibi eğilimlerden sıyrılmasını kolaylaştırır; paylaşma, adalet ve özgecilik gibi değerleri içselleştirmesine zemin hazırlar. Bu nedenle Kur’an, yalnızca erdemli değerler öneren bir kitap değil; bu değerleri hayata geçirmenin mümkün ve anlamlı olduğuna dair aşkın bir güven inşa eden varoluşsal bir rehberdir.