Tanrının Ölümü Teolojisi

Bu çalışma, çağdaş teoloji içinde önemli bir kırılma noktası oluşturan Radikal Teoloji hareketini, tarihsel arka planı, felsefi temelleri ve teolojik sonuçlarıyla birlikte ele almaktadır. Radikal Teoloji, özellikle 1960’lı yıllarda Amerika Birleşik Devletleri’nde ortaya çıkmış ve Nietzsche’nin ünlü “Tanrı öldü” ifadesini yalnızca felsefi bir iddia değil, aynı zamanda modern kültürün dönüşümünü açıklayan teolojik bir olgu olarak yorumlamıştır.
Bu harekete göre, modern bilimsel dünya görüşü, Aydınlanma düşüncesi ve sekülerleşme süreçleri karşısında geleneksel Tanrı tasavvuru aşınmış bunun sonucu olarak Hıristiyanlığın ancak Tanrı’nın ölümünü kabul eden yeni bir teolojik perspektifle sürdürülebileceği savunulmuştur.
Çalışmanın ilk bölümü, Radikal Teoloji’nin ortaya çıkışını hazırlayan modern bilimin doğuşu, Kopernik devrimi, Newtoncu mekanik, Aydınlanma rasyonalizmi, liberal teoloji ve materyalist din eleştirisi gibi modern düşüncenin inşa süreçlerini ele alır. Bu arka plan, Tanrı, doğa, insan ve anlam arasındaki ilişkinin modern dönemde nasıl yeniden kurulduğunu göstermesi bakımından önemlidir.
İkinci bölümde, hareketin önde gelen temsilcileri olan Thomas J. J. Altizer, Gabriel Vahanian, William Hamilton ve Paul van Buren gibi düşünürlerin yaklaşımları karşılaştırmalı bir yöntemle incelenmiştir.
Özellikle Altizer’in diyalektik teolojisi, enkarnasyon anlayışı ve Tanrı’nın ölümünü tarihsel bir gerçeklik olarak yorumlaması çalışmanın merkezinde yer almaktadır. Altizer’e göre Tanrı’nın ölümü, modern insanın anlam arayışında kaçınılmaz bir eşiği temsil eder ve teolojinin bu tarihsel gerçeklikle yüzleşmesi zorunludur.