Tahammül Tasarımları

Ben ona “insandan olma insan” dedim. Görmek istedim çünkü hem her şeyden azade bir teklik olmak hem de her şeyin içinde her şeyden bir parçataşıyan önemsiz bir zerre olmak nasıl bir muammadır. Çünkü “insan” ama“başkası”ndan olma bir insan.

Çünkü tek ama asla tek değil. Ona “insandanolma insan” dedim çünkü önümdekini ve arkamdakini hatırlamadan “olma”yı bilemeyeceğimi kendime hatırlatmak istedim.İnsandan olma insan bir tahammül seferinde uyanmıştır. Ne ki uyanmakkurtuluş değildir ona. Her gün yeniden uyanması gerekecektir.İnsanın değişmeyen hakikati, hakikatine vakıf olamayacağı bu tahammüldür.

Bu tahammülün içinde sıcak yaz günlerinde terleyecek, soğuk kış günlerindeüşüyecektir. İnsan, tahammülü anladığında, bir baharı yaşama ümiditaşıyamayacağını da anlayacaktır.Bir başınalığı rıza ile kabul edip tahammülün uzun gecesine girer insandan
olma insan. Tahammülün uzun gecesi yıldızlarla ve ayla süslenmeyecektirhiçbir zaman.

O gecenin kendi gündüzleri ve mevsimleri vardır, ama onuölümden başka ışıtacak bir şey yoktur. Karanlığı dünyanın karanlığınabenzemez, kimse ona çerağ tutamaz. İnsandan olma insanın bir başınalığı orada mutlak hakikate inkılap ederki, o akıl sahibi başka hiçbir şeyin hakikatine bu kadar yaklaşamayacaktır bir daha.