Sosyal-Duygusal Gelişim

Sosyal-duygusal gelişim, yalnızca bireyin kendi iç dünyasını anlaması ve düzenlemesi
değil; aynı zamanda toplumsal yaşama katılımın, öğrenmenin ve iyi oluşun temelidir.
Elinizdeki kitap, bu temel alanı kuramsal sağlamlıkla, gelişimsel süreklilik içinde ve uygulamaya
dönük bir bakışla ele alarak, araştırmacıdan uygulayıcıya uzanan geniş bir okur
kitlesine güvenilir bir referans sunuyor.
Kitabın kurgusu, alanın “büyük resmini” görmeyi kolaylaştırıyor: İlk bölüm sosyalduygusal
gelişimin kavramsal çerçevesini ve başlıca kuramlarını sistematik biçimde
tanıtarak ortak bir dil oluşturuyor. İkinci bölüm bu çerçeveyi nörobilimle buluşturuyor;
sosyal ve duygusal süreçlerin beyinle ilişkisini, öğrenme ve uyum açısından ele alıyor.
Üçüncü bölüm ise aile, akran, okul ve kültürel bağlam gibi belirleyicileri bir araya
getirerek risk ve koruyucu etmenleri bütüncül bir model içinde tartışıyor. Dördüncü ve
beşinci bölümler erken çocukluk ve çocukluk dönemlerinde sosyal-duygusal gelişimin
tipik örüntülerini, eğitim ve bakım pratiklerine dönük somut önerilerle işliyor. Altıncı
ve yedinci bölümler ergenlikten beliren yetişkinliğe uzanan geçişlerde kimlik, duygu
düzenleme, akran ilişkileri ve özerklik gibi eksenleri, bilimsel bulgular ve bağlamsal
duyarlılıkla inceliyor. Sekizinci bölüm yaygın kullanılan yöntem ve teknikleri (ör. sınıfiçi
uygulamalar, iletişim ve problem çözme becerileri, grup çalışmaları) uygulayıcının
doğrudan kullanabileceği adımlarla sunarken, dokuzuncu bölüm müdahale programlarına
ilişkin kanıt temelli geniş bir çerçeve çiziyor. Onuncu bölüm yaşam becerileri ile sosyalduygusal
öğrenmeyi bir arada ele alarak- bu şekilde daha bütüncül olmaktadır- buluşturup
eğitim politikası ve müfredatla kesişimlerini açığa çıkarırken; on birinci bölüm izleme-
değerlendirme araçları ve ölçme yaklaşımlarına rehberlik ediyor. Bu bütün, okura
hem kuramsal derinlik hem de sınıf, danışma odası ve topluluk düzeyinde uygulanabilirlik
sağlıyor.
Kitapta alanın farklı alt disiplinlerinden gelen yazarlar, güncel kanıtları yerel gereksinimlerle
diyaloga sokuyor. Bu yaklaşım, hem eğitim sistemi içinde .öğretmenlerin, okul
yöneticilerinin ve koruyucu ruh sağlığı için psikolojik danışmanların, psikologların ve
karşılaştığı ger.çek sorunları soyut kuramların ötesinde, ölçülebilir hedeflere ve izlenebilir
süreçlere dönüştürmektedir. Okuyucu, bir sayfada gelişimsel ilkeleri, diğer sayfada aynı
ilkelerin uygulamadaki karşılığını—örneğin bir sınıf rutinine, bir ebeveyn oturumuna ya
da bir okul politikası önerisine—dönüşmüş halde buluyor.