Peygamber (S.A.V.) Dönemindeki Beşinci Tabur

Aralarına “Beşinci tabur” sızmışken herhangi bir cihâd hareketinin başarıya ulaşması ya da yeryüzünde hâkimiyeti ele geçirmesi elbette ki düşünülemez. Bu nedenden ötürü Kur’ân-ı Kerîm bu gruba karşı Müslümanları sürekli uyarmış, bu kişilerin hastalıklı sıfatlarını detaylı bir şekilde anlatmış, tehlikelerine karşı dikkat çekmiştir. Onları açığa çıkaracak vesileleri detaylı bir şekilde bildirmiştir. Bu vesileler sayesinde İslâm dini, diğer düzenlerin arasından sıyrılarak emniyet ve güvenlik açısından ayrıcalıklı bir konuma ulaşmıştır. İslâm bu tabura karşı aldığı önlemlere, gece, gündüz, açıktan ve gizliden yaptığı uyarılara rağmen kesinlikle haddi aşmamış, belirli bir sınırda kalmıştır. Çünkü bu din çok iyi biliyor ki,  insanlar bu konuda haddi aşacak olursa toplum içerisinde bir rahatsızlık ortaya çıkar ve genel olarak toplumun tamamı fesada uğrar.