Özgürlük Kanatlarımı Kırmaktır Şimdi

Her güne bir ölüm düşer
Hayallerin ortasında yaşamak
bir vurgundur şimdi.
Her güne bir ses düşer
Tarifsiz çığlıkların arasında türkü söylemek
bir savaştır şimdi.
Her güne bir kelime düşer
Sancı nöbetlerinde üretmek
sessiz bir infilaktır şimdi.
Her güne bir heyula düşer
Kırılan kanatlara rağmen uçmak
bir infazdır şimdi.
Her güne bir zaaf düşer
Tarihe terk edilmiş Meryem’e rağmen, sevmek
bir direniştir şimdi.
Her güne bir kök düşer
Ruhun ellerinden tutmak
bir ribattır şimdi…