Melal Burcu

Dalgalar sahili duymakta bugün

Taş yürekler bile sevmekte bugün.

Ben deyim on, siz deyin bin yıl için

Bahtımız kendini övmekte bugün.

İnsanın varlığı eşyaya sıcak

Burda birleştiği örnekte bugün.

Uçuşun kuşlarım, artık uçuşun

Ki Kerem Aslı'yı görmekte bugün

Okşayın göklere ermiş başımı

Okşayın sevgili gerçekte bugün.

Tunalı, ilgi alanlarının çeşitliliğine rağmen, kendisini önce şair kabul eder. Şiirin az bulunur bir cevher olduğu inancıyla, yazı hayatında az şiir yayımlamıştır. Diğer yazı türlerinde ciltler dolduracak eserler verse de şiirin saltanatını sarsacak bir zevk değişikliğini dillendirmez.

Bir defa daha, kendi tecrübelerimle bildim ki; şiir, volkanik bir kütle gibi, gizlendiği rûhu zorluyor. Bu kütlenin gün gelip kabuğunu çatlatması mukadderdir. Ne büyük bir kuvvet ki karşısında bir mukâvemet cephesi oluşturulamıyor. Şair, bunu anlamasa da sürüklenip gidiyor. Adeta, insan rûhunun bilinmez köşelerinden birinde, şiir söyleme cevheri uyukluyor. Bir kıvılcım, ateşlemeye yetiyor. Bunu kimseye anlatamıyorsunuz; çünkü, yanan sizsiniz. Hiç böylesi bir yangına düşmemiş insanlara, nasıl "Yandım!" diyebilirsiniz Nasıl anlatır, nasıl duyurursunuz.