Kendime Dönerken

Özge, hayatı boyunca başkalarının kararlarıyla yönlendirilmiş bir kadın. Çocukluğunda düşmesine izin verilmediği için büyüyememiş; gençliğinde ise hep güçlü olması gerektiği öğretilmiş. Ama annelikle birlikte, hayatın gerçek gücünün kırılabilmekte saklı olduğunu fark eder.
Her sayfa bir yüzleşmenin, bir kabullenişin ve yeniden doğuşun izlerini taşıyor. Kayıpların, anneliğin ve dostluğun romanı bu.
Her okur için kalbe dokunan bir farkındalık daveti.
İpek'in gözlerinde yeniden şekillenen bir anne, Kerem'in ve dostlarının desteğiyle kendi gölgesini aydınlatan bir kadın ve sonunda, tüm eksikliklerine rağmen bütünleşmeyi öğrenen bir ruh...
"Bazen kaybolmak gerekir, kendini bulabilmek için.”
1981'de başlayan hikâyesi, "iyi bir kız, itaatkâr bir evlat, uyumlu bir eş" olmanın arasında sıkışmış bir kadının içsel yolculuğu. Ailesinin beklentileriyle kendi kalbinin sesi arasında kalan Özge, bir gün o sessizliğe sığamadı. Babasının koruması altında büyümüş, kendi yolunu bulmaya çalışan bir kadın.
Özgürlük sadece bir kelime değil, yıllar sonra söylenen ilk "hayır"dır.