Jus Publicum Europaeum Çerçevesinde Uluslararası Hukukta Yeryüzünün Nomosu

Yeryüzünün Nomosu, Carl Schmitt’in siyaset teorisi ile uluslararası hukukun kesişiminde duran en kapsamlı ve vizyoner eserlerden biridir.
İlk kez 1950’de yayımlanan bu metin, yeryüzünün bölünmesini, düzenlenmesini ve anlamlandırılmasını belirleyen temel ilke mahiyetindeki nomos kavramını tarihsel bir düşünme ekseni haline getirir. Schmitt, modern dünyanın siyasi ve hukuki düzenini, toprak, iktidar ve egemenlik arasındaki ilişkinin şekillendirdiği bir “dünya düzeni” olarak okur.
Eser, Avrupa merkezli Jus Publicum Europaeum çağının doğuşundan çöküşüne uzanan bir analizdir.
Avrupa egemenliğinin Batı rasyonalizmindeki en olgun siyasal biçim olarak nasıl ortaya çıktığını, sömürgecilik ve emperyalizmin bu düzeni nasıl dönüştürdüğünü, ardından totaliter ideolojiler ve ulus-ötesi kurumların 20. yüzyılda egemenliği nasıl aşındırdığını tartışır. Schmitt’e göre, savaşın “medenileştirilmesini” mümkün kılan Avrupa düzeni çöktüğünde, insanlık yeni bir nomos krizine sürüklenmiştir.
Yeryüzünün Nomosu, hukukun, savaşın ve egemenliğin anlamını yeniden düşünmeye davet eden bir başyapıttır.
Yayımlandığı günden bu yana, küresel düzenin kökenlerini, Batı medeniyetinin sınırlarını ve modernliğin siyasal anlamını tartışan en güçlü metinlerden biri olmayı sürdürür.
Bu çeviri, eserin kavramsal derinliğini, tarihsel göndermelerini ve teolojik-siyasal bağlamını aydınlatan ayrıntılı notlarla birlikte, Schmitt’in düşüncesini özgün biçimiyle Türkçeye kazandırıyor.