İçimizden Birileri

… Komşular polis ve çilingir çağırıp girmişler. Kan içinde yatıyordum. Sonra bayılmışım. Gözümü hastanede açtım. Doktor çocuğumu düşürdüğümü söyledi. Üç haftalıkmış yavrum. Ağladım, ağladım... Komşularım olmasaydı ölürdüm. Bir süre bizimki iyiydi. Komşuların tehditleri, polisin sıkıştırması işe yaradı, derken sanırım üç ay kadar sonra yine çok sarhoş geldi. Kahve istedi yaptım. Tadını beğenmedi, üstüme fırlattı. Oysa…
… Ahmet Öğretmen hayatın tüm zorluklarına rağmen, edebiyatın ve sevginin gücüne inanmaya devam ediyordu. Belki de hayat ona yeni bir şiir yazdıracaktı, acılarla yoğrulmuş ama umutla dolu bir şiir...
… -Emekliye şu kadar zam, işçiye bu kadar zam, memura zam; kolay mı bunları yapmak? Geçen pazar çocuklarla pikniğe gittik. Mangal yaktık.
-Mangal yasak değil mi? Her yer yanıyor, daha doğrusu çoğu yakılıyor.
-Yasaklar delinmek içindir, bir kereden bir şey olmaz. Doya döşeye yedik. Etler de çok güzelmiş!
Yaşamda, içimizden birilerinin sımsıcak öykülerini bulacaksınız bu kitapta. Her okur, bu öykülerde, kendinden bir parça ya da çevresinden bir şeyler bulacaktır.
Keyifli okumalar dileriz.