Hercai

İnsanlar aşkı turnalardan öğrenmiş olmalı...

Ama öyle bir aşk ki bu gözlerin görmez olur, dilin lal olur. Öyle bir aşk ki bu seni yerinden, yurdundan, katarından koparır. Öyle bir aşk ki bu geride kalanı intihara götürür. Kırk yıl boyunca beklemiş eşini turna. Gelenden gidenden onu sormuş. Yollara düşmüş, varlığını unutmuş. Aşk aşk diye yanmış tutuşmuş.

Sinan olmadan geçen yıllarımda ben eşini kaybetmiş bir turna kuşuydum. Ne yaşamın tadı vardı benim için, ne de yaşamam için bir neden. Bir şehir bir anda bu kadar mı soğur? Bu kadar mı üşür insan? Bu kadar mı hoş görünür göze dünya? Yerküreyi süsleyen onca renk cümbüşü bir anda mı tatsızlaşır? Geceler bu kadar mı baskın çıkar gündüzlere?

Özlem AK'ın kaleminden, özlem dolu, aşk dolu bir roman...