Güllü _{Varlığın yeter: 90`ların roman yıldızı Güllü}

Güllü’nün hayatı, sadece bir starın yükselişi ve düşüşü değil.
Roman kimliğiyle sahneye çıkan bir kadının, sınıf duvarlarına, mahalle baskısına, erkek şiddetine, magazin diline karşı sessiz direnişi.
Kadınların terk edilme, aldatılma, yoksulluk ve ayakta kalma hâlinin sese dönüşmüş hâli. KuirFest sahnesinde açılan bir bayrağın, İtalyan kökenli, İstanbul Kadıköy’de öldürülen Mattia Ahmet Minguzzi için yazdığı şarkının, “hanımefendi duruşu” diye adlandırılan tavrın arka planı.
Bu kitapta 90’ların kokusu var.
Kaset sararken parmağa dolanan bant, İbo Show jingle’ı, sabah temizlikte açılan yüksek sesli arabeskler, mahalle düğünlerinde roman havaları…
Ama gereksiz nostalji yok.
Yoksulluk makyajlanmıyor, şiddet süslenmiyor, acı romantikleştirilmiyor.
Güllü ne putlaştırılıyor ne de yerle bir ediliyor.
Gerçek bir insan gibi, zaafları ve meziyetleriyle karşında duruyor.
“Bir Roman kızı star olunca ne değişti, ne değişmedi?”
Bu soru, satırların arasından sessizce bakıyor.
Annenin mutfakta mırıldandığı şarkıyla, senin kulaklığındaki playlist aynı yerde buluşuyor. Şarkılar bittiğinde, ekran sustuğunda, odada kalan o hafif sızı tanıdık geliyorsa…
Bu kitap, tam orada, o sızının yanına açılmış bir sandalye gibi.
Otur, Güllü’yü dinlerken biraz da kendine bak.