Felsefe Tarihi _{İlk Çağ ve Orta Çağ}

Ernst von Aster’e göre felsefede derinleşmek isteyen, felsefe tarihi ile uğraşmak zorundadır. “felsefe tarih”siz felsefe olmaz. Felsefe tarihi, birtakım olayları, birtakım hayat hikâyelerini, birtakım görüşleri art arda sıralamak değildir. Felsefe tarihi, felsefe problematiğinin gelişmesini gösterir ve bu gelişmenin mantıksal düzenini kavrar.
Bunun içindir ki felsefe tarihinin kendisi de bir felsefe disiplinidir. Felsefe tarihi bize, felsefenin ne olduğunu, insan bilinç ve kültürünün gelişmesinde felsefenin ne gibi yeri olduğunu gösterir.
Bununla da felsefe tarihi, felsefe üzerine felsefe yapmak olur.
Felsefe ise evreni bir bütün olarak kavramak için yapılan bir denemedir. Gerçek felsefe, bir konuşma, bir soru cevaptır; cevabı daima en derin yerinden yakalayıp çürütmek isteyen bir şüphedir. Felsefe konularındaki sorunlar, hiç de sonu gelen, kanıtlanmış sorunlar değildir. Bunlar doğru çözümü bulunmayan, bizi daima birçok mümkün çözümle karşı karşıya bırakan sorunlardır. Bunlardan biri, varlık kavramıdır. Bir şey niçin vardır? Bilinç niçin vardır? Bilincimizin özü nedir? Ben – Evren, Süje – Obje, İnsan – Eşya arasındaki zıtlık ilişkisi nedir? İnsan nedir?
O, insan nedir sorusunu, “İnsan, kendi kendini sorun yapmaktan asla vazgeçmeyen varlıktır.” diye cevaplar.