Elveda Babaanne

“Benim kaderim annem mi?”

Bir çocuğun kalbinde yankılanan bu soruyla açılan yolculuk, bizi 1980’lerin Kırşehir’ine, küçük bir kızın göğsünde büyüyen sevgi açlığına ve sarsıcı bir aile hikâyesine götürüyor. Bir yanda kendine sığınılacak tek liman olan babaanne; diğer yanda sevgiyi vermekte zorlanan, kırgın ve öfkeli bir anne...

Ayşegül Ünal, otobiyografik öğelerle dokuduğu bu içten anlatısında, anne-kız çatışması, aile içi şiddet, siyasi baskılar ve çocuk gözünden travmalar gibi zorlu temaları yumuşak ama sarsıcı bir dille işliyor. Her cümlesi bir anıya, her anısı bir yaraya dokunuyor.

“Elveda Babaanne”, yalnızca bir veda değil; sevginin, suskunluğun ve dayanışmanın romanı. Belki de en çok, bir çocuğun sessiz çığlığını duymayı bilenler için…