Diz a Seregi (Siverek Kalaesi)

Seré mi resay 63 (şeştuhîrê), xeta nika mi çendi şa, malbata xodi, embazan dé xodi, Welatliyandé xodı, mi Dimilî qisey kerd. Nika fikiryéna weynena ne girdara, ne kesîra miré néva Dimilî vaci. Kotîdi Dimilîyéndo wende, memur, tené biyo dewletlî.
Xeta oki şiyo eskerey û ameyo, embirîyané Tirké biyo boliné ci, dest bi Tirkî qisey kerdiş kerd.
Tew ti ciré Dimilî vané, o toré Tirkî bersîv dano. Şermayeno Dimilî vaco. No çiyéndo rind nîyo

Do zerîda kesîra béro.
Bolécizî vané, Dimilîya ma qisandé maré qîm nékena. Qisey ma taynîyé, qîm nékené.
Heqliyé, labé maé névané konferansa Dimilî bidi. Oki maré kewno, ziwané kesî zey maldé kesî.
Zey mérasté kesî, xeta zey namusté kesîyo. Xezaran serro bakalané ma, no ziwan resnao maki, ma vinî keré? Ege ma vinî kerése, meşti do ma yaxe néperé? Toriné maé xeyrî û jéhatî do qandé ma sevacé?.
Cokaré cext bikeré, Dimilî buwané, nûs keré û gunay xo viyera bifiné.
Wa DIMILÎYA ma, heta dinya esto wa vaciyo, wa némiro weşbo.