Dilsizdi Herkes

Kapımı çalan, uykularımı bölen hayatları öyküleştirdim. Yaşamak mı, tanıklık mı, yazmak mı zor... Bir yılan, çöreklendiği yerden hep başını kaldırdı, hep bağırdı; "Bilmezlikten gelme, senin de payın var bu yaşananlarda. Bu hoyrat düzenin içinde, tepesinde, meclisindesin. Sorumlusun..." Töre diye babası Gülderen'i vurunca Kenan'ın çırpınışına kederle baktım, gördüm bir beyaz karanfilin postalın altında ezilişini. Güller Vadisi'nin dumanları arasında ateşte kaybolanların elini tuttum. Kar hiç durmadan yağdı kollarımdaki bebeğin cansız bedenine. Dilsiz mi herkes?... Dilsiz mi herkes?...