Defterden

insanın kalbine işleyen saatlerdeyiz
zamanın unutulduğu gecenin köründeyiz
halimizi ancak gece kuşları anlar

kalemden kan damladı damlayacak
dökül düşümden düşümden
gözlerim uykuya yatmayacak

kapansın açılsın karanlık çökedursun
aklımı yürüteyim kalemimin önünde
müstesnâ mısralarla şiirden bakadursun

ditmiklesem edebiyatı olur mu olur
ağzını bıçak açmasın gecenin ve yalnız
yüreğim gözü kapalı konuşur