Babalar ve Oğullar

Babalar ve Oğulların plânı basittir ve oldukça bağlantısız, gevşek bir tarzda bir araya getirilmiştir. Gerçekte, Turgenev'in romanları, titizlikle hazırlanmış plânlardan ziyade, her zaman hatırlanan küçük hikâyelerden ve karakter skeçlerinden oluşurlar. Hikâyede iki aşk macerası, bir düello ve bir ölüm vardır ki, başka bir yazar, bu malzemeyi romantik veya melodramatik bir şekle sokabilirdi; Turgenev, bunları, gerçek değerlerinden daha az işledi.

Gerçek tez, kitabın adıdır: İki nesil arasında, genellikle mizaçlar ve fikirler etrafında dönen ve ifadelerini sadece konuşmalarda gösteren çatışma. Bu, aşinası olduğumuz bir çatışma. Babaların daha yaşlı nesli, ya Pavel gibi açıktan açığa muhafazakâr veya Nikolay gibi çekingen liberaldirler.

Çocukları, babalarını, başlarını kuma gömmüş insanlar olarak görüyor ve onları şoke etmekten zevk alıyorlar. Nikolay, bu durumda, yeni hiç bir şey bulunmadığını, kendi gençliğinde de, ebeveynlerine, onlann başka bir çağa ait olduklarını söylediğini hatırlatır. Şimdi ise kendi çocuğu isyancılar arasındadır. Fakat çatışma, önceden tahmin edildiği şekilde sona erer. Arkady'nin oldukça gelenekçi karısı ile yaşamağa başladıktan sonra, kendi çağının muhtevası içinde, babasınınkine benzer bir hayat süreceği ima edilir.