Ateş Sönene Kadar

“Uzun bir bekleyişten başka bir şey olmayan hayatımın sonbekleyişinin içindeyim bu sefer. Geleceği bekliyorum. O da benibekliyor. Birazdan karşılaşacağız, hissediyorum. Bu kavgadansağ çıkabilecek miyim bilmiyorum fakat bir önemi yok artık.
Bundan sonra beklemek olmayacak, son bu. Cezamı öndençekmiş gibi hissediyorum. Ölsem bile rahat edeceğim, öldüktensonra beklemek de bitecek. Cennet cehennem meselesi filanilgilendirmiyor beni, her ne olacaksa olsun artık hiçbir şeyibeklemem gerekmeyecek. Yanacaksam da yanacağım yani,
gerçekten önemli değil benim için artık.”

Rüyalarında küçücük, rüyalarında kocaman bir havuzda boğulanlar.Gidip de dönmeyen, yeri doldurulamayanlar. Sadece acısınıhafifletebilmek için çırpınanlar. Yollara koyulup yüreklerindeki ateşisöndürmek isteyenler. Kütle halindeki ölümler... Ve kargalar, karasuratları ve katran kanatlarıyla gerçekten çoktular.
Ateş Sönene Kadar, bazen boğazda bir düğüm, bazen de manyakçabir kahkaha. Aylin Balboa'dan, o kendine özgü bıçkın ve muzipanlatımıyla, geçmişle hesaplaşıp geleceğe kafa tutan sarsıcı vetesirli öyküler