Aşk Kalem(e) Düştü

Tarih kadar eski bir duygudur Aşk. İnsanın asırlar boyunca peşinden koştuğu bir tılsımdır. Yaşandığında insanın kimyasıyla birlikte fiziğine de hükmeden, cesaretlendiren, çoğaltan, yaşatan ölümsüz bir duygudur. Kimimiz için coşku, umut, huzur; kimimiz için de özlem, sitem, ayrılık ve hüzünle harmanlanan üç harfli bir hayat tuzağıydı. İnsanı bir uçurumdan alan da bir uçuruma salan da aşk idi. Aşk, hep vardı ve hep yazıldı. Aşk Kalem(e) Düştü, aşkın çeşitli hallerinde yüreğinizi yaslayabileceğiz, her okuyanın kendi duygularını yakalayabileceği şiirlerden oluşuyor. Kitabın adındaki en az dört anlam çağrışımı da aşkın sırlarının çokluğuna ve farklılığına işaret ediyor.
Aşk, kalemle anlatıldı.
Aşk, kalemle anlatılamayacak bir düş idi.
Aşk, zor bir kaleydi ve fethedildi.
Aşk, herkesin kendi kalesinde sadece bir düş idi.
Beşinci anlam okuyucusunun sezgisiyle şekillenecektir.
Şiir bir kurgudur, anlatılanların bire bir yaşanması olanaksızdır. Bu nedenle yazanın hayatıyla bağdaştırılması anlamsızdır. Bu kitaptaki şiirler gözlem ve empati gücünün ürünüdür. Şair fark edilmeyi, anlaşılmayı ve anlatılmayı bekleyen hayatların arayıcısı ve anlatıcısıdır.
Yaz, dedi ruhum; Yazdım
Sözcüklere durup dinlenmek yok yokluğun ve yoksunluğun ezber edildiği gurbet akşamlarında.
Oysa yorgunum ben, yetişemiyorum içimde boy veren sözcüklere.
Yakalayamıyorum onları ve anlamlarını.
Anlatmak, acıtıyordu çoğu zaman.
Kalemim, bir intiharın eşiğinde uçurum peşlerinde.
Kurşuna dizilmeliydi anlatacaklarım,
Kaleme dizildi ansızın.
Yaz, diyor; durmadan yaz.
Ses ol, nefes ol; hayat ol...
Yaz ve paylaş; çünkü bilinçaltına şahitlik edecek yazdık-ların ve ölümsüz kılacak ruhunu...