Aşk-ı Memnu

Aşk-ı Memnü, Halit Ziya Uşaklıgil'in en bilinen romanıdır.
İlk olarak Servet-i Fünun dergisinde tefrika edilen (1897-1898) Aşk-ı Memnü, Türk romancılığının gelişmesinde önemli bir dönemeç olarak görülür.

Edebiyat araştırmacıları Aşk-ı Memnü ile Türk edebiyatında gerçek romanın ortaya çıktığını belirtirler.
Aşk-ı Memnü'da roman kişileri arasındaki çatışmalar ve kişilerin iç gerilimleri başarılı bir şekilde verilmesi Batı romancılığıyla eş tutulmuştur.

Romanda, I. Tanzimat'tan, II. Tanzimat'a geçiş aralığında, sancılı Batılılaşma derinlikli işlenmiştir.
Romanda vakaların örgüsüne bir üst katman dizaynı dilebiliriz.

Hayalî unsurlar roman boyunca karşımıza çıkar.
Kimi edebiyatçılar, bu anlatımı bir kusur olarak görseler de, vakaların bağlantıları itibarıyla gerekliliği üzerinde de durmuşlardır.

Aşk-ı Memnü'da cinsel dürtüler ve yasak çiğneme eğiliminin vurgulanması dönemine göre bir aşamadır.

Aşk-ı memnü, 1900 yılında kitap olarak basılmıştır. Harf Devrimi'nin ardından, Halit Ziya Uşaklıgil, kitabı bizzat sadeleştirmiş ancak, yine zamanımızda hemen hiç kullanılmayan kelimeler bırakılmıştır.
Biz, eseri, yeni harflerle yayınlanan ilk baskısı üzerinden, bütün kesimce okunabilir hale getirdik.