Anamın Kitabı_{Bütün Eserleri 7}

Yakup Kadri bu kitabıyla, “insanların şimdiye kadar besledikleri birzannı çocukluğun en mutlu bir çağ olduğu zannını- kökündensarsmak istediğini” söylemiş. Önsözünde, “İnsan, şuurunun altına kadarinmeyince kendi kendini nasıl tanıyabilir? Bizim köklerimiz orada değilmidir?” diye sorduğu kitabında “belki romanlarının bütün anahtarlarınıvermiş olacağını” ileri sürüyor.
Yirminci yüzyılın ilk yarısında büyük bir üretkenlikle dergilere yazdığışiir, öykü, makale ve eleştri türü yazılarla Türk edebiyatı sahnesineadımını atan Yakup Kadri Karaosmanoğlu, romanları, hikayeleri,denemeleri, oyunları ve anılarıyla, en önemli edebiyatçılarımızarasında yer alır. Üslup özellikleri bakımından Yakup Kadri'nin 1910'dan1974'e dek verdiği eserler Türkçe'nin geçirdiği bütün evreleri yansıtır.
Eserlerinin konu ve fikir zenginliği de dil özelliklerinin çeşitliliğindenaşağı kalmaz. Yakup Kadri'nin Fransız edebiyatı etkisinde başlayanyazarlığı, 1920'lerden sonra özgün bir sese kavuşarak siyasi ve sosyolojikkonulara, tarihe, dönem çatışmalarına ve birey psikolojisi irdelemelerineyönelir. Fecr-i Ati'den yetişmiş ama bunu izleyen elli yıl boyuncatoplumsal koşullar, tarihi süreçler ve bireysel portreleri romanındokusuna işlemek için roman tekniğiyle de boğuşmuş bir yazar olanKaraosmanoğlu'nun eserleri, hala tüketilmemiş ayrıntılarının tartışılıpincelenmesi gereken zengin bir “panoroma”dır.