Acısu

Bana kalemi tutmayı öğrettiğini hatırlıyorum.. İlk kez adımı yazmayı öğrettiğini.. Sayıları değil harfleri ne kadar sevdiğimi hatırlıyorum.. O gün, ne kadar önemli olduğunu, o gün bizim için farklı bir anlamı olduğunun farkında değildim belki ama bugün bunu daha iyi anlıyorum.. Salt yazmak için uyumadığım günleri hatırlıyorum da.. Bana o gün yalnız yazmayı öğretmedin baba.. O gün bana konuşmayı, hissetmeyi, dokunmayı, hayal etmeyi öğrettin.. Yazdıklarımı gördüm.. Yazdıklarımı hissettim.. Yazdıklarıma dokundum.. Görüyor musun? Duyuyor musun? Hissediyor musun? Yalnızlığın kekremsi tadı hala dudaklarımda.. Bir gün kalkıp elimden tutar mısın?

Gözlerime bak!! Ağlamadan, ağlatmadan.. Gözyaşı mürekkep oldu sayfalarıma.. Acı dolu yıllar savruldu sayfalarıma.. Keder perde oldu sayfalarıma.. Anladım.. Her şey bitiyor.. Gidiyorsun.. Yitip gidiyorsun.. Göremediğimiz babalığı gösteremiyorken.. Yitip gidiyorum.. Yiterken yazıyorum.. Seni yazıyorum Baba.. Gösteremediğin babalığın sebebini..