100 Lakap / Alınış Velveleleri İle

"İnsan ismiyle müsemma; kim bizi nasıl bilirse biz onun için öyleyiz. Tarzan Rıfkı, Kız Ali, Cihan yandı Neriman, Aksak Timur!.. Hatırlarsınız, nasıl böbürlenerek gezerdik ortaokul koridorlarında ya da saklanacak delik arardık o on beş dakikalık teneffüsünde ilkgençliğimizin: “Yahu benim neyim eksik” ya da “Bir vaziyet var galiba, ona göre olayım”...

Çok güzel lakaplarım olmadı benim, daha doğrusu lakap takılacak kadar popülerolmadım; hem olumlu hem olumsuz! Ama ucundan takılan, herkesin bilmediği mütevazılakaplarımı hep sevdim, sevimli kılmaya çalıştım kendimce. Nelerdi onlar? “Tarzan”;çünkü çeviktim, oradan oraya atlıyordum ama yer tutamıyordum bir mahalle maçında.“Çaykovski”; ben Beethoven'i tercih ederdim, çünkü o sıralar ona takılıyordum, hep 10'dumüzikten notum ama gerisi hep spor toto. “Hala”; biraz büyümüştüm, seviyorduarkadaşlarım beni kızlı erkekli, ben içlerinden bir kızı seviyordum gizli gizli; onun da mıhalası oluyordum?

Neler neleri var insanın hayatta kendisinin cebine koyup gezdirdiği. Karaşın bir nazarboncuğudur belki lakaplarımız, istemeden, küçük bir çengelli iğneyle yakalarımızatutuşturulan."