İnsan Ne İle Yaşar

Kalp açıcı bir dönüşüm hikayesi

Soğuk bir kış akşamında ayakkabıcı, gizemli bir yabancıyı küçük köyündeki tapınağın yanında çıplak ve donmuş halde bulur. Adamı kurtarır ve onu eve götürür. Yabancı nereden geldiğini söylemese de Simon onu yanında çalışmaya ve ailesinin yanında kalmaya ikna eder. Hikaye ilerledikçe, yabancı değişmeye başlar ve nihayetinde şaşırtıcı ve derin bir sır açığa çıkarır.

Tolstoy hayatının sonlarında, büyük başyapıtları “Savaş ve Barış” ile “Anna Karenina'yı” yazdıktan sonra manevi bir dönüşüm geçirdi. O dönemde Rusya'daki belki de en ünlü figür olmasına rağmen, hayatının gerçek bir anlamdan yoksun olduğunu hissetti. Dini denedi. Ancak Kilise'nin eylemleri ile İsa'nın öğretileri arasında bir kopukluk bularak dini geride bıraktı ve kendine özgü eşsiz bir ruhani yol oluşturmaya başladı.

O geç dönemde bize, doğası gereği manevi olan ve birçoğu gerçek birer cevher olan kısa hikayeler bıraktı. "İnsan Ne ile Yaşar" bunların belki de en parlak örneğidir.